سووقت /شهربانو – قایاقیزی
سووقه ت نه ایستیرسن دئدین ، سیفاریش وئریم گلنده
تبریزیمین تورپاغیندان ، بیر اوووج گتیر گلنده
بیر نئچه گون قورتولورسان ، بو غربتین هاواسیندان
گئنه وطن تورپاغینا ، گئدیرسن خوش حالین اولسون
بو اتاق بو دؤرد دوواردان ، سویوق قانلی اینسانلاردان
بو غربتین آجی سیندان ، قاچیرسان خوش حالین اولسون
یار و یولداشین گؤرورسن ، آناوین الین اؤپورسن
وطنی طواف ائدیرسن ، زیارتین قبول اولسون
سووقه ت نه ایستیرسن دئدین ، سیفاریش وئریم گلنده
تبریزیمین تورپاغیندان ، بیر اوووج گتیر گلنده
یار و یولداشدان آنامدان ، قوهوم قونشودان آتامدان
مدرسه شاگیردلاریمدان ، بیر خبر گتیر گلنده
تربیت بازارا گئتسه ن ، شیشه گرخانادان کئچسه ن
بوز شووه ره ن شربتیندن ، بیر ایسکان گتیر گلنده
سیخیلدیم قیش هاواسیندان ، هم شاختا همی قاریندان
وطنین باهار یاییندان ، بیر آزجا گتیر گلنده
سوغاتی
چند روزی رها میشی ، از این هوای غربت
باز به خاک وطن میری خوش به حالت
از این اتاق از این چهار دیواری ، از آدمهای خونسرد
از تلخی بی کسی ، می گریزی خوش به حالت
یار و دوست را می بینی ، دست مادرت را می بوسی
وطن را طواف می کنی ، زیارتت قبول
سوغاتی چه می خواهی پرسیدی ، سفارش کنم وقتی می آیی
از خاک تبریزم یک مشت برایم بیار
از فامیل و همسایه و مادرم ، از دوست و آشنا و پدرم
از شاگردان مدرسه ام ، خبری برایم بیار
تربیت بازار را که دیدی ، از شیشه گر خانه که گذشتی
از آن شربت خاکشیر ، یک استکان برایم بیار
دلتنگ شدم از هوای زمستانی ، از برف و یخبندانش
از بهار و تابستان وطنم ، یک ذره برایم بیار
